Szpic fiński to najmniejsza z ras wyhodowanych w Finlandii. Ten pies o umaszczeniu i pysku przypominających lisa wykorzystywany jest głównie do polowania na ptactwo leśne, np. cietrzewie, drobne drapieżniki – takie jak kuny – a nawet na łosie. Z punktu widzenia użytkowości szpic fiński należy do łajek, czyli szpiców osaczających i oszczekujących zwierzynę do nadejścia myśliwego. To pies krótki, zwarty, o umiarkowanie mocnej budowie. Głową i umaszczeniem przypomina lisa, przy czym szczenięta rodzą się ciemne, czasem prawie czarne albo rude z czarnym nalotem i stopniowo jaśnieją. Psy tej rasy są ruchliwe i energiczne, odważne, wręcz zuchwałe, a podczas polowania nieustępliwe. Cechuje je wierność przewodnikowi. Wobec swojej rodziny i ludzi, których znają, są czułe. Wesołe i chętne do zabawy, nadają się na kompanów dzieci, wobec których potrafią być bardzo delikatne. W stosunku do obcych zazwyczaj zachowują rezerwę, choć w ostatnich latach zmieniono trochę charakter rasy i coraz więcej jej przedstawicieli jest bardziej otwartych. Mają silny instynkt stróżowania.
Niektóre szpice fińskie są przyjazne wobec innych psów i traktują je jak kumpli do zabawy, inne nie życzą sobie bliższych kontaktów i mogą wykazywać agresję. Zazwyczaj jednak dobrze się dogadują. Mogą mieszkać z innymi zwierzętami, takimi jak koty czy króliki, jeśli zostaną przyzwyczajone do ich obecności.
Szpic fiński nie jest wybredny i dobrze wykorzystuje pożywienie. Można go żywić dobrej jakości gotową karmą albo pokarmem przygotowywanym samodzielnie.
Pielęgnacja szpica nie należy do skomplikowanych. Konieczne jest tylko regularne szczotkowanie: raz na dwa tygodnie poza okresami linienia i nawet codziennie w czasie wymiany włosa. Szpic fiński linieje obficie dwa razy do roku i wtedy traci dużo podszerstka. Są to psy czyste z natury – zadbane nie wydzielają „psiego zapachu”, nawet jeśli nie są kąpane.
Finlandia
żwawy, odważny pies myśliwski; bywa nieufny wobec obcych; doskonały stróż; czasem szczekliwy
idealny wzrost dla psa 47 cm, dla suki 42 cm (+/- 3 cm)
psy 12-13 kg, suki 7-10 kg
dwuwarstwowa: prosty, sztywny i odstający włos okrywowy oraz krótki, gruby, wełnisty podszerstek; głowa, uszy, przednia strona kończyn i łapy są pokryte krótkim, gęstym włosem, a reszta ciała – długim, tworzącym grzywę, portki oraz pióro na ogonie
ruda; wewnątrz uszu, na pysku, gardle, brzuchu, portkach, spodzie ogona i wewnętrznej stronie kończyn odcień jest jaśniejszy; dopuszczalna mała biała strzałka na piersi i białe palce
12-15 lat
w Polsce niedostępny, za granicą od 1000 euro
Sprawdź także poniższe strony:
